در قرنطینه کرونا با کودک خود چگونه رفتار کنیم؟ (بخش دوم)
درک کردن وضعی که برجهان حاکم است همچنان کار سادهای نیست. حدود نه ماه از اعلام وضعیت قرنطینه و طرح فاصلهگذاری اجتماعی به خاطر شیوع بیماری کرونا میگذرد و ما همچنان ناباورانه منتظر پایان این دوره عجیب هستیم. همچنان هنگام خارج شدن از خانه فراموش میکنیم ماسک بزنیم و گاهی برمیگردیم تا ماسکمان را برداریم؛ همچنان بعضی اوقات هنگام تماس دستانمان با سطوح مختلف فراموش میکنیم آنها را ضدعفونی کنیم و چند دقیقه بعد با ترس و دلهره این کار را میکنیم؛ همچنان نمیتوانیم بپذیریم که اماکن عمومی پرتردد قبل، حالا خلوت شده است. اگر درک و باور این شرایط برای بزرگسالان تا این حد میتواند دشوار باشد چگونه به کودکانمان این شرایط را توضیح دهیم؟ اگر تحمل این وضع و خانهنشینیهای طولانی ما را کلافه کرده است به این فکر کنید که در ذهن کودکانمان که دیگر نمیتوانند همبازیها و همکلاسیهایشان ببینند چه میگذرد و این انزوا چه تأثیر مخربی در روحیه آنان خواهد داشت؟ شاکله شخصیتی فرزندانمان در کودکی شکل میگیرد و باید حواسمان به مسائل روحی و روانیشان باشد. نباید بگذاریم این خانهنشینی و انزوا تأثیرات مخرب و زیانآورش را به فرزندانمان وارد کند. وظایف پدر و مادر تنها در مراقبت فیزیکی از فرزندان خلاصه نمیشود؛ ما به عنوان پدر یا مادر باید هرآنچه در توان داریم برای مراقبت از کودکانمان به کار گیریم و برای سلامتی روحیشان تلاش کنیم. در این مطلب چند راهکار برای تقویت روحیه کودکان و جلوگیری از افسردگی روحی آنان بیان خواهیم کرد. نمیتوان این راهکارها را روش درمانی قطعی دانست اما روانشناسان کودک و رفتارشناسان و متخصصان در نه ماه اخیر با برگزاری جلسات و مناظرههای مجازی این راهکارها را سازنده دانسته و به پدرها و مادرها پیشنهاد کردهاند.
جملات انگیزشی را با کودکان خود تکرار کنید
شاید کمی خندهدار و پیش پا افتاده به نظر برسد اما برای آنکه ناخودآگاه فرزندانمان را اصلاح کنیم گاهی لازم است اهدافمان را مستقیم به زبان بیاوریم. جملات انگیزشی را روزی چند بار با فرزندان خود بلند تکرار کنید تا ضمیر ناخودآگاه آنان را به سمت افکار مثبت سوق دهید. برای مثال میتوانید از جملات زیر شروع کنید:
- من به خاطر اینکه میتوانم زمان بیشتری را در کنار خانواده بگذرانم خوشحالم و این به من فرصت میدهد با شما و مادرتان (یا پدرتان) خاطرات بیشتری بسازم.
- من به جای تمرکز روی اتفاقات بد از جنبههای مثبت اتفاقات ناخوشایند استفاده میکنم.
- این به فرصت به ما داده شده تا به بیشتر به علایقمان فکر کنیم و بدون مشغله روی استعاداهایمان تمرکز کنیم.
- من به خاطر سلامتی بدنم که به من اجازه انجام دادن کارهایم را میدهد خوشحالم.
فرهنگ را در خانه جاری کنید
معمولا فرصت نمیکنیم در کنار فرزندانمان کتاب بخوانیم و مشغلههای زندگی باعث میشود روند فرهیختگی کودکانمان به خودشان سپرده شده و رها شود. فرزندانمان حالا بیشتر از هر زمان دیگری به کنار ما بودن نیاز دارند؛ در کنار آنها کتاب بخوانیم و با انتخاب کتابهای مناسب در روند فرهیختگی آنها اثرگذار باشیم. مطمئن باشید کودکانتان از کتاب خواندن کنار شما لذت خواهند برد و بخشی از نگرانیهایشان بابت انزوای موقتی که گرفتار آن شدهاند حل خواهد شد.
با کودکانتان بازی فکری کنید
بازیهای فکری تاریخ انقضا ندارد. هرقدر که تکنولوژی پیشرفت کند و بازیهای کامپیوتری هیجانانگیزتری وارد بازار شود لذت همنشینی با افراد دیگر هنگام انجام بازیهای فکری هیچگاه جایگزین نخواهد شد. فرزندانمان هنگام بازی فکری کردن از وقتگذرانی کنار ما لذت خواهند برد و این کار نه تنها باعث رشد فکریشان خواهد شد، دیدگاه مثبتی نسبت به در خانه ماندن طولانی مدت در ذهنشان ایجاد خواهد کرد.
کارهای خانه را با کودکانتان تقسیم کنید
کودکان از کمک کردن به ما لذت میبرند. این کار به آنها حس مفید بودن را القا و حس مسئولیتپذیری را در آنها تقویت میکند. به فرزندانمان اعتماد کنیم و بخشی از کارهای خانه را به آنها واگذار کنیم؛ شاید این برای ما جزء کارهای پیش پا افتاده باشد اما برای کودکان ثبت خاطره میکند و همواره در ذهنشان خواهد ماند که با پدر یا مادرشان در چه مواردی از کارهای خانه همکاری میکردند.
(ادامه دارد)
ارسال یک پاسخ
در گفتگو ها شرکت کنید.